बेमर

परवाच्याला बगा आमच्या गाडीचं काय डागडुजीचं काम निगालं. आमचं ह्ये म्हटलं त्या कुनकडच्या ठेसनात येतो टाकुन गाडी. म्या म्हटलं यावा. ते ठेसनावालं लई बेस. त्येंनी बदली गाडी दिली ना. आता पयली गाडी इकली. तवा बदली गाडी लागती आमाला. त्याचं असं झालं, यक वरसामागं (असं मागं नगा बगु...मागं म्हणजे मागल्या वरसात) बारक्या झालत्या. आता येवड्या तेवड्या जीवाला दुसर्‍याच्या दारात सोडुन कामाला जायाचं मला काई बरं वाटना. म्हुन मी बशीले घरीच. आमचं ह्ये म्हटलं, माह्यीवाली काडुन टाकु. म्या म्हटलं टाका. तसंबी त्ये दोन शिटाचं गाडी, त्ये काय खेळगाडी म्हणं (खेळगाडी म्हण्जे खेळाची नव्हं..तशी मोप हायेत बारक्याकडं....ह्ये लई लांब लांब रेशीमधं लागतं म्हणं असलं गाडी). आता तीन जणाला कशी काय पुर्नार ? लई जीव खाली वर झाला बगा. लई चालिवलं त्ये गाडी. असा बुंग बुंग करत चालयचं का काई इचारु नगा. दिली आपल्या वळखितच येक जणाला. त्येची गाठभेट झाली का त्ये दोन शिटाचं गाडी भी भेटतं. आन माझ्याकडं बघुन खुदु खुदु हसतया बगा. आन मी बी त्याच्याकडं बघुन दात काढतिया. लई माया हाये माझी त्येच्यावर.


कायच्या बाय बोलत बसु नगा व्हं. म्या सांगत व्हते ना त्ये बदली गाडी दिलं. आमचं ह्ये म्हटलं तुला समदी शेट करुन देतो. म्या म्हटलं द्यावा. त्ये काय शेटिंग करुन गेलं हापिसात. मग म्या बारक्याचं कालवण, कोरड्यास बांधुन बिंधुन त्याला बखोटीला मारलं अन निघाले आन बगते तर काय.....काय गाडी ह्ये का काय ह्ये....लई भारी भो.....नवं कोरं बेमर दाराफुडं उभी ना.

 म्या बारक्याला घाई घाई त्येच्या शीटात टाकलं नी गाडी हाकाया बसले. आन घोळ ध्यानात आला. रोजच्ची चावी न ह्यीची चावी येकदम येगळी ना.....आत्ता काय करावं......तरि पन धिर धरुन तिथल्ल्याच येका भोस्कात घुसवली....घर्रर्र आवाज झाला नी गाडी इश्टार्ट्.....म्या काय खुळी वाटले कि काय....झाली ना चालु.....मंग येकदम झोकामंदी आरशे लावले....मागचे फुडचे समदे लावले...आन मागं जायाचा ग्यार टाकला....आता गाडी मागं घ्यावासाठी आक्शिटलेवर पाय दिला आन पुना घोटाळा....गाडी फुडं जाया लागली ना.....आत्ता काय करावं.....गाडी बगली वाट्टं....न्हाई म्हणाया ह्ये असं लई बगलेली धेंडं बघितल्याती मी....माह्यावालं काम त्ये कांपुटटर मधीच तर हाये.....मंग म्या म्हटंल जवा गाडी मागं जाया पायजे तवा त्ये फुडं जाताया तर मंग्... हितं बगा डोस्कं लागतया....तर मंग जवा ती फुडं जाया पायजे तवा नक्की मागं जाणार....म्हुन मी त्ये फुडं जायाचा ग्यार टाकला...तर्री गाडी फुडंच ना...आत्ता काय करावा....येकदम माज्या डोस्क्यामधी प्रकाश पडला....कुणीतरी खुळा आणुन लावला त्ये शिश्टम लिवाया नी ह्ये घोटाळा झाला....त्येनं नक्कि फुड जायाचं लाइनी आन मागं जायाचं लाइनी येकच लिवलं...म्हुन गाडी बी असं खुळ्यागत कराया लागली. आता काय करावं तरी काय मानसानं ?

 आमच्या ह्येना फुन लावला. पहिल्या रिंगात उचलला ना. नायतर आमचं ह्ये लई बिजी. त्येच हापिस लई मोटं बघा. कुनच्या तरी कार्डाच्या सुश मधी ह्ये काम करत्याती. अख्खा दिस ह्ये मीटिंग न त्ये मीटिंग. सारी गडी माणसं मिळुनशानी नुस्त्या मीटिंगा करत्यात आन मग काम कधी करत्यात कुणास ठावं. आन आमचं ह्ये, मीटिंगात नाय गावलं तर त्येच्या सायबांसोबत गावत्याती. आन मग त्येच्याम्होरं माज्याशी विंग्रजीत काय बोलत्यात, मला ते हानी काय म्हणत्यात. एव्ह्ढं हुश्शार आमचं ह्ये पण आसं खुळ्यागत हुन जातं बगा हापिसात गेल्यावर. न्हायी मी काय म्हटलं...आपलं रानी म्हटलं तर येक वेळ खपुन घीन पण त्ये हानी म्हन्जे कसं अंगाला मुंगळं चिगटल्यागत वाट्टं बगा.

 त्यो सायब बी येक पंटरच हाये. आठेक दिसा मागं त्यो आन मंडली जेवाया आल्ती. म्या झ्याक कालवण आन मिरचीचा ठेसा केल्ता. शान्यासुर्त्या मानासावानी खाल्ला-पिल्ला, लई वेला कवतीक केलं. आन जायच्या वग्ताला म्हनतुया, "हाग". आत्ता बया...न्हायी कालवण वाईच तिखाट झाल्तं पन म्हनुनशान बायामानसा देखत ह्ये असा बोल्णं...काय म्हनावं बाई सायबाला. म्या मुंडी खाली घालुन त्येला परसाकडची खोली दावली तर आमचं ह्ये समद्या देखत व्हस्सकनी वरडलं. वरडलं तर वरडलं आन पुना त्येच्या गल्यात पल्डं. माह्या तर बाई राडाया यायला लागलं. मंग त्येचं मंडली माह्या गल्यात पल्डं. बायामानसाची दुक्क बायमानसालाच ठाव.

 अन त्येच्या घरी गेल्तो तवा तर लयी वंगाळ झालं बगा. तुमास्नी म्हनुन सांगते, उगा कुटं बोलु नगा. म्या अन आमचं ह्ये गेल्तो सायबाच्या घरी काय पारटी हुती म्हनं. ह्ये एव्ह्ढी मानसं आल्ती अन समद्याला कितीक येळ निस्तं चनं फुटानं दिलं. कवातरी दुपारच्या येळेला सायबानं चुल लावली. म्या म्हटलं आत्ता बया आता काय बाप्या भाकरी थापणार की काय. पन त्येनं निस्तं बल्गर म्हुन पाव वडा दिलं समद्यास्नी. अन मला इचारतुया, "तिरुपती, कसं काय बरं हाय ना ?" अस्सा राग आल्ता. माज्या बानं येवडं झ्याक नाव ठिवलया माजं, तरुप्ती अन ह्ये मला म्हनतया तिरुपती. बालाजी कुनकडचं !!! अन निगायच्या येळेला पुना मगच्या येळेसारखं ना.."हाग". म्या म्हटलं कारं बाबा हाय की येव्हडं वावर तुज्याच मालकीचं...जा की मग कुटं जायाचं ते...पन न्हायी बायामानसासमोर ह्ये असं वंगाळ बोलायची लयी खोड. अन आमचं ह्ये बी लगी त्येच्या गल्यात पल्डं. आवो त्येला परसाकडं जायचं अन तुमी कुटं त्येच्या गल्यात पल्डतया. आन म्या ह्ये समदं इचार करत्ये तवर्...बया बया कसं सांगु तुमाला...लयी लयी वंगाळ्....त्ये सायब माज्या गल्यात पल्डं ना...समद्या देकत्...आमचं ह्ये, त्येचं मंडली, समदी हापिसातली मानसं बगत्यात ना....आता त्येचं लगीन झालेलं, माझं लगीन झालेलं अन तरी मनसानं असं वागावं का...ह्ये असलं पापी मानसापायी जगबुडी यायची र्‍हायील का तुमी सांगा ?

 कायच्या बाय बोलत बसु नगा व्हं. म्या सांगत व्हते ना ह्येना फुन लावलं. लावल्या लावल्या उचललं आन "काय ग" म्हणालं. काय डोस्क ठीकाणावर होतं वाट्ट. अवं हसता काय फिदी फिदी. मला त्येच म्हणायचं व्ह्तं, आमचं ह्ये डेस्काच्या ठीकाणावर व्हतं. त्येंना ह्यो घोटाळा सम्जुन सांगितला. तवा त्येनी समदी शिश्टम आगदी झकाsssस एकचप्लेन केली. म्हटलं न्हायी आमचं ह्ये लई हुश्शार.

 तर आता आसं बगा आदी बरेक लावायचा...साधा सुधा न्हायी चांगला कचाक्कनी लावयाचा...मंग चावी त्या भोस्कात पुशायची.....आवो पुशाची म्हन्जी फरशी पुसल्यावानी नव्हं....आत्ता काय करावं बया....त्ये चावी आन त्ये गाडी लई चकापक हायती, त्येला पुशायची जरुर न्हायी... हितं पुशायची म्हन्जी घुसवायची....मंग्....अम्म्म्म्....विसरले की बया...हा....तर चावी पुशायची आन मंग मोट्टं ढवळं बटान पुशायचं....तेव्हढं झालं की जिकडं जायच तिकल्ला ग्यार टाकायचा.....हाय काय आन नाय काय.....आन मंग फुडं काय इचारताय्....निस्तं बुंग बुंग बुंSSSSSSग !!!!